"كوروش عرفاني" در يادداشتي در گويانيوز -سايت وابسته به سازمان سيا- در تشريح وضعيت ضد انقلاب نوشته است: «اتحاد اپوزيسيون يكي از معضلات ديرينه سازمان ها و گروه هاي سياسي ايراني مخالف رژيم جمهوري اسلامي بوده و هست. از يك سو همه مي دانند كه اين رژيم بدون يك اپوزيسيون متحد رفتني نيست و از سوي ديگر، فرمولي براي ايجاد اين اتحاد موجود نمي باشد. دلايل بسياري در شرح و تفسير اين ناتواني ابراز شده است كه بايد در يك كار دقيق ريشه يابانه مورد نظر قرار گيرد... پيشنهادي كه در اين جا ارائه مي شود مبتني است بر اين واقعيت ساده كه اپوزيسيون ايراني تاكنون نتوانسته در چشم جامعه از مشروعيت و مقبوليت لازم برخوردار شود و به همين دليل مورد حمايت وسيع مردم قرار نگرفته است؛ در نتيجه، ناتوان است و تا وقتي توان كافي ندارد نمي تواند از پس رژيم حاكم برآيد.»
او می گوید: «نه مشروعيت داريم و نه مقبوليت! مردم هم كه از ما حمايت نمي كنند، در نتيجه توان هم نداريم. وقتي هم توان نداريم چطور مي خواهيم جمهوري اسلامي را ساقط كنيم؟!»
اين را شايد بتوان صادقانه ترين تعريف اپوزيسيون خارج نشين از وضعيت خود دانست.
وي در ادامه پيشنهاد مي دهد اپوزيسيون بايد روي نيروي اجتماعي سرمايه گذاري كند و با اين روش اعتماد مردم را جلب كند اما روش پيشنهادي او نيز در نوع خود جالب است.
در حالي كه عنوان اين يادداشت "قدرت در دست مردم از همين حالا" است و نويسنده در طول تمام نسخه خود، مدعي است بايد كاري كرد كه مردم احساس كنند اپوزيسيون قصد ندارد بعد از سرنگوني رژيم بر آنها حكومت كند، بالاخره در پايان نمي تواند ذوق زدگي اش را از خيال فرداي ايران بدون جمهوري اسلامي پنهان كند و نقش مردم را هم اينگونه تعريف مي كند كه مي توانند به نظارت بر ما افتخار كنند و ما اين حق نظارت را تضمين مي كنيم!
هفته گذشته همين پادوي دست چندم از اعتراض يك گروه اپوزيسيون كه دريافت كمك مالي از بيگانگان را غيردموكراتيك ناميده بود، برآشفته و اعلام كرده بود: «دريافت كمك مالي و سياسي و تبليغاتي از آمريكا و ساير كشورهايي كه در اردوي دشمنان جمهوري اسلامي قرار دارند، يك حركت دموكراتيك است»! و افزوده بود: «اگر آمريكا و انگليس را كشورهاي دموكراتيك مي دانيم چرا كمك آنها به اپوزيسيون را براي مقابله با جمهوري اسلامي ايران، دموكراتيك ندانيم؟!»
نظرات شما عزیزان:
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: